-
1 publiczn|y
adj. 1. (dotyczący ogółu) [interes, sektor, własność, biblioteka, toaleta] public- dobro publiczne the common good; the public weal przest.- grosz publiczny public money- miejsce publiczne a public place- zakaz gromadzenia się w miejscach publicznych a ban on public meetings- porządek publiczny public order- ustawa o przestrzeganiu porządku publicznego a public order act- zakłócenie porządku publicznego a public order offence, breach a. disturbance of the peace- roboty publiczne public works- spółka publiczna Ekon. a public company- tajemnica publiczna an open secret- wydatki na cele publiczne public expenditure- występ publiczny a public appearance- publiczna służba zdrowia national health service GB, public health service- publiczne środki transportu public transport- oddać budynek do użytku publicznego to open a building to the general public2. (jawny) [wystąpienie, egzekucja, spowiedź] public- wystawić dzieło/obraz na widok publiczny to show a work/painting to the public- trumna z jej ciałem zostanie wystawiona na widok publiczny her body will lie in state- zażądali publicznych przeprosin they demanded a public apologyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > publiczn|y
-
2 publiczny
* * *a.public; biblioteka publiczna public library; dobro publiczne common good; dom publiczny brothel; euf. house of ill fame l. repute; dług publiczny ekon. public l. national debt; droga publiczna public road; egzekucja publiczna public execution; finanse publiczne public finance; grosz publiczny l. kiesa publiczna public funds, the public purse; interes publiczny public interest; w interesie publicznym in the public interest; miejsce publiczne public place; w miejscu publicznym in public; obnażanie się w miejscu publicznym prawn. indecent exposure; opinia publiczna the public opinion; badanie opinii publicznej (public) opinion poll; oskarżyciel publiczny prawn. public prosecutor, prosecuting attorney; oskarżenie publiczne prawn. public prosecution; osoba publiczna public figure; być osobą publiczną be a public figure, be in the public eye; porządek publiczny public order; prawn. peace; naruszenie porządku publicznego prawn. breach of the peace; roboty publiczne public works; stanowisko publiczne public office; tajemnica publiczna open secret; telewizja publiczna public television; toaleta publiczna public lavatory l. convenience; własność publiczna public property l. domain; wróg publiczny public enemy; wystąpienie publiczne ( przemówienie) public speech; ( pokazanie się) public appearance; do użytku publicznego for public use; na widok publiczny on public display; wystawić coś na widok publiczny put sth on public display.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > publiczny
См. также в других словарях:
publiczny — publicznyni 1. «dotyczący ogółu ludzi, służący ogółowi, przeznaczony, dostępny dla wszystkich; związany z jakimś urzędem, z jakąś instytucją itp.; ogólny, powszechny, społeczny, nieprywatny» Własność publiczna. Dobro publiczne. Grosz publiczny.… … Słownik języka polskiego
fundować — ndk IV, fundowaćduję, fundowaćdujesz, fundowaćduj, fundowaćował, fundowaćowany 1. «budować, zakładać, ustanawiać coś na swój koszt do użytku publicznego» Fundowane stypendia. Fundować szkoły. 2. pot. «pokrywać koszty związane z zaproszeniem kogoś … Słownik języka polskiego
telefoniczny — telefonicznyni «dotyczący telefonu, dokonywany, podawany, działający za pomocą telefonu; będący częścią telefonu (urządzenia, aparatu)» Abonent telefoniczny. Licznik telefoniczny. Druty, kable, łącza, słupy telefoniczne. Centrala telefoniczna.… … Słownik języka polskiego
ufundować — dk IV, ufundowaćduję, ufundowaćdujesz, ufundowaćduj, ufundowaćował, ufundowaćowany «zbudować, założyć, ustanowić coś na swój koszt do użytku publicznego» Ufundować stypendium. Ufundować puchar, nagrodę dla zwycięzcy wyścigu. Ufundować pomnik … Słownik języka polskiego
wypuścić — dk VIa, wypuścićpuszczę, wypuścićcisz, wypuścićpuść, wypuścićcił, wypuścićpuszczony wypuszczać ndk I, wypuścićam, wypuścićasz, wypuścićają, wypuścićaj, wypuścićał, wypuścićany 1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt;… … Słownik języka polskiego
pijalnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. pijalniani {{/stl 8}}{{stl 7}} przeznaczone do użytku publicznego miejsce lub pomieszczenie, w którym pije się różne napoje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pijalnia soków, piwa, wód mineralnych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
remiza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. remizazie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajezdnia pojazdów użytku publicznego, np. autobusowa, tramwajowa, parowozowa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Autobus zjechał do remizy. Remiza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
